چکیده :

برنامه ريزي کاربرياراضي شهري، ساماندهي مکاني و فضايي فعاليت ها و عملکردهاي شهري است و مهم ترين عامل برنامه ريزي شهري نيز محسوب مي شود و در واقع زيربناي تمام برنامه ريزي ها بر پايةبرنامه ريزي کاربري اراضي شهري است. شهر بندري بوشهر علاوه بر موانع طبيعي که از سه جهت مانع گسترش شهر شده است با موانع انساني نيزروبرو بوده و بخش اعظمي از وسعت شهر به کاربري هاي نظامي اختصاص يافته است. بنابراین با مشکلات بسیاری در زمینۀ کاربری اراضی مواجه بوده و جهت گسترش و توسعۀ خود نیازمند برنامه ریزی دقیق و ارایۀ راهبردهایی جهت کاهش این مشکلات می¬باشد.در اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي- تحليلي و پيمايشي، مشکلات کاربري ها به صورت کمي و کيفي، و با لحاظ کردن شرايط اجتماعي، اقتصادي و کالبدي شهر بررسي شده و عوامل داخلي(IFAS) و عوامل خارجي(EFAS)در کاربري هايمختلف مورد تحليل قرار گرفته و به ارايةراهبردهاي مناسب با نتايج حاصل از تحليل¬ها پرداخته شده است.نتايج حاصل از پژوهش بيانگر عدم تعادل و ناهماهنگي بين کاربري هاست واکثر کاربري هاي وضع موجود شهر با کمبود مواجهميباشند و اين کاربري ها با نقاط ضعف و تهديدات زيادي مواجه بوده و راهبردي که با استفاده از تحليل عوامل داخلي(IFAS) و عوامل خارجي(EFAS)براي مقابله و برنامه ريزي براي حل مشکلات کاربري ها پيشنهاد مي گردد راهبرد تدافعي مي باشد.

کلید واژگان :

کاربري اراضي، عوامل داخلي(IFAS)، عوامل خارجي(EFAS)،شهر بوشهر



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک