پاسخ عملکرد رشد جوجه هاي گوشتی تغذیه شده با مکمل اسیدهاي آلی، آنتی بیوتیک، پروبیوتیک و پري بیوتیک، تحت شرایط تنش حرارتی

تعداد 160 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی، با 5 تیمار آزمایشی، 4 تکرار و 8 قطعه جوجه در هر تکرار از سن 7 تا 42 روزگی استفاده شدند. جیره ها بر پایه ذرت سویا تنظیم گردید. مصرف خوراك، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراك در طول دوره آزمایش و بازده لاشه، وزن نسبی مربوط به صفات لاشه در پایان دوره آزمایش اندازهگیري شد. تیمارهاي آزمایشی شامل: تیمار 1- شاهد (جیره پایه)، تیمار 2- آنتیبیوتیک اکسی تتراسایکلین ( 150 گرم در تن)، تیمار 3- مکمل تجاري 0درصد جیره)، تیمار 4- پروبیوتیک پروتکسین ( 150 گرم در تن) و تیمار 5- پري بیوتیک مانان / اسیدهاي آلی ارگاسید ( 3 الیگوساکارید ( 2 کیلوگرم در تن) بود. جوجههاي تغذیه شده با جیره حاوي مکمل اسیدهاي آلی کمترین مصرف خوراك و بهترین ضریب تبدیل غذایی را درکل دوره نسبت به سایر تیمارها داشتند. جوجههاي تغذیه شده با جیره حاوي پروبیوتیک بیشترین افزایش 22 روزگی داشتند، اما تغذیه با جیره حاوي آنتیبیوتیک موجب افزایش غیر معنی دار وزن جوجه ها گردید. - عددي وزن بدن را در 42 در سن 42 روزگی جوجههاي تغذیه شده با تیمار شاهد بیشترین وزن بدن و جوجه هاي تغذیه شده با جیره حاوي مکمل اسیدهاي آلی کمترین میزان عددي وزن بدن را نشان دادند. وزن نسبی قلب و بال در تیمار حاوي پري بیوتیک افزایش معنی داري نشان داد نتایج پژوهش حاضر بیان می دارد که افزودن مکمل اسیدهاي آلی، پروبیوتیک، پري بیوتیک و آنتی بیوتیک در سطوح مورد .(P<0/05) استفاده در این تحقیق عملکرد جوجه هاي گوشتی تحت تنش حرارتی را به طور معنی داري تحت تأثیر قرار نمی دهد. پیشنهاد می گردد از سطوح بالاتر این افزودنی ها در جیره به منظور بهبود شاخص هاي عملکردي در هنگام مواجهه با تنش حرارتی استفاده گردد

مکمل اسیدهاي آلی، پروبیوتیک، پريبیوتیک، آنتیبیوتیک، عملکرد، جوجهگوشتی