مطالعه تعاملات اجتماعي در مجموعههاي آموزشي و تأثيرات شناختي، انگيزشي و عاطفي آن در امور درسي هدف اين تحقيق بوده است. در راستاي اين هدف الگوي روابط علّي بين پیامدهای عاطفي، انگیزشی و تحصيلي خودکارآمدی ادراکشده رياضي و عوامل اجتماعی كلاس (ارزيابي معلم و همكلاسان از دانشآموز)، با توجه به اثر ميانجي باورهاي خودكارآمدي، در راستاي نظريهي شناختي اجتماعي بويژه نظريه خودكارآمدي باندورا (1997) مورد تحليل قرار گرفت. آزمودنيهاي تحقيق را 273 نفر از دانشآموزان پايهي دوم دوره راهنمايي (شامل 150 دختر و 123 پسر) تشكيل ميدادند كه به روش نمونهگيري خوشهاي چند مرحلهاي از مدارس نقاط مركزي شهر شيراز انتخاب شدند. آزمودنيها مقياسهاي خودكارآمدي رياضي، انگيزش تحصيلي، عواطف مثبت و منفي و احساس نسبت به مدرسه را تكميل كردند و به يك آزمون رياضي پاسخ دادند. با استفاده از شيوههاي تحليل رگرسيون چند متغيري و تحليل مسير، دادهها مورد تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از اين تحليلها حاكي از آن است كه ارزيابي معلم و همكلاسان به عنوان عوامل اجتماعي كلاس در پيشبيني خودكارآمدي تحصيلي (رياضي) دانشآموزان سهم معنيداري دارند. همچنين تأثير عوامل اجتماعي كلاس بر متغيرهاي انگيزشي و عاطفي صرفاً به واسطهي خودكارآمدي است، بطوريكه در حضور متغير خودكارآمدي اثر مستقيم عوامل اجتماعي كلاس بر متغيرهاي انگيزشي و عاطفي معنيدار نبود. در پيشبيني عملكرد تحصيلي (آزمون رياضي)، خودكارآمدي و ارزيابي همكلاسان هر دو اثر مستقيم معنيداري داشتند. نتايج با توجه به مباني نظري مورد بحث قرار گرفته است. اين نتايج همسو با شواهد قبلي، گویای آن است که قضاوتهای خودکارآمدی تأثیر قابل توجهي بر سطح انگیزش تحصيلي، عواطف مرتبط با امور تحصيلي و نيز عملكرد تحصيلي دانشآموزان دارند.
کلید واژگان :انگيزش تحصيلي، خودكارآمدي رياضي، ارزيابي مقايسهاي، عواطف مثبت، عواطف منفي، احساس نسبت به مدرسه.
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک