بررسي اثربخشي رفتار درماني ديالكتيكي در درمان باورهاي غير منطقي و اضطراب جوانان داراي اختلال شخصيت ضداجتماعي زندان مردان ايلام

سابقه و هدف: اختلال شخصيت ضداجتماعي، با داشتن ويژگيهاي بارز تكانشگري، هيجانات ناپايدار، پرخاشگري، مشروب خواري و استفاده از مواد مخدر و نيز شروع زود هنگام رفتارهاي جنسي در اين افراد گاه سبب ساز مشكلات عديدهاي براي افراد در تعامل با اين شخصيتها و نهايت جامعه مي شود. هدف از پژوهش حاضر اثربخشي رفتار درماني ديالكتيكي در درمان باورهاي غير منطقي و اضطراب جوانان داراي اختلال شخصيت ضداجتماعي زندان مردان ايلام بود. روش بررسي: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي، با طرح پيشآزمون – پسآزمون بود كه به صورت نمونهگيري تصادفي ساده از بين 40 سال زندان مركزي شهر ايلام با تعداد 32 نفر از زندانيان - تمامي زندانيان داراي اختلال شخصيت ضداجتماعي در محدوده سني 18 موافق صورت گرفت. افراد انتخابي به طور تصادفي به دو گروه كنترل و آزمايش تقسيم شدند و با افراد گروه آزمايش مداخله درماني بر اساس پروتكل رفتار درماني ديالكتيكي صورت گرفت. لازم به ذكر است در اين پژوهش از پرسشنامههاي چند محوري باليني ميلون و اضطراب بك وباورهاي غير منطقي جونز استفاده شد. ( p<0/ و اضطراب ( 05 ( p<0/ يافتهها: دربررسي اثربخشي، درمان ديالكتيكي در درمان كليه زير مقياسهاي باورهاي غيرمنطقي ( 05 نمونهها تاثير گذار بود. نتيجهگيري: نتايج نشان داد كه رفتاردرماني ديالكتيكي، در مقايسه با گروه كنترل، در درمان هر دو مولفه اضطراب و باورهاي غيرمنطقي اثر بخشي معنيداري دارد. واژگان كليدي: رفتار درماني ديالكتيكي، باورهاي غيرمنطقي، اضطراب، اختلال شخصيت ضداجتماعي

رفتار درماني ديالكتيكي، باورهاي غيرمنطقي، اضطراب، اختلال شخصيت ضداجتماعي