چکیده :

بيش از ۷۵ درصد اراضي زير کشت برنج کشور در استانهاي شمالي يعني مازندران، گيلان و گلستان قرار دارد. بنابراين تعي ين مقدار آب مورد نياز برنج بر اي برنامه ريزي منابع آب، دار اي اهم يت بس يار ز يادي ميباشد. بدين منظور، اي ن پژوهش در سال ۱۳۸۹ در زم ينها ي شاليزاري شهرستان صومعه سرا (منطقه دشت مرداب) در استان گيلان براي تعيين ضريب گياهي و تبخير- تعرق گياه برنج ارقام هاشم ي و خزر با استفاده از ۴ لا يسيمتر زه کشدار انجام شد . نتايج نشان م يدهد که محدوده تغ ييرات تبخ ير- تعرق برنج ارقام هاشم ي و خزر در طول ۶ م يليمتر در روز متغ ير م يباشد. تبخير- تعرق گ ياه برنج در دوره رشد (از مرحله نشا تا برداشت محصول ) در / ۲ تا ۳ / فصل رشد بين ۴ ارقام هاشمي و خزر به ترتيب ۴۲۹ و ۴۵۶ ميليمتر به دست آمد. تبخير- تعرق گياه مرجع با روش فائو- پنمن- مانتيث محاسبه گرديد و بر ۱ به دست آمد. اين ضريب براي رقم خزر به / ۱ و ۱ /۴ ،۱/ اساس آن ضر يب گياهي برنج هاشمي در مرحله اول، مياني و رسيدن به ترتيب ۱ ۱ حاصل شد.

کلید واژگان :

تبخير- تعرق برنج ، ضريب گياهي، لايسيمتر، رقم هاشمي، رقم خزر، گيلان



ارزش ریالی : 500000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک