هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه کیفیت تعامل مادر-کودک با اضطراب جدایی و مدرسه هراسی در کودکان 11و12 ساله شهر ساری طراحی و اجرا شد. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان دبستانی 11 و12 ساله (دختر و پسر) شهر ساری در سال تحصیلی 91-90 بود . بر این اساس نمونه آماری این پژوهش شامل 200 دختر و200 پسر(11تا12 ساله) و 400 مادر بود، که به شیوه ی تصادفی چند مرحله ای و از بین مدارس دو ناحیه ی 1و2 آموزشی شهر ساری انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه ی ارزیابی رابطه مادر-کودک رابرت راس و پرسشنامه تشخیصی اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان (دارای دو فرم والد و کودک) بیماهر استفاده شد . داده هاي پژوهش با استفاده ازآمار توصیفی ، روش همبستگی پیرسون و تحليل رگرسيون به روش همزمان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند ) (P<0/05 . يافته هاي حاصل از پژوهش نشان داد که بین بیش حمایت گری و سهل گیری مادر با اختلال اضطراب جدایی،و مدرسه هراسی رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: در مجموع، این نتایج تلویحات نظری و عملی مهمی در عرصۀ آسیب شناسی روانی کودکان داشته و نشان می دهند که کیفیت تعامل مادر-کودک به عنوان عوامل زمینه ساز، حائز نقش احتمالی در شکل گیری اختلال اضطاب جدایی و مدرسه هراسی است.
کلید واژگان :تعامل مادر-کودک، اضطراب جدایی، مدرسه هراسی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک