هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين تفاوت الگوهاي شخصيتي، باورهاي غيرمنطقي و تکاناگري در مردان مبتلا به اختلال مصرف مواد و مردان عادي بود. روش: در ايان بررساي علاي -مقايساه اي ، تعاداد 41 مارد مبتلا به اختلال مصرف مواد تحت درمان و 41 مرد عادي به روش نمونهگيري در دساترس انتخااب شادند. گروهها از نظر ويژگيهاي جمعيت شناختي )سن، جنس، وضعيت تاهل و تحصيلات( همتاساازي شادند و با استفاده از پرسانامه شخصيتي آيزنک، مقياس باورهاي غيرمنطقي جاونز و پرساانامه تکانااگري باارت ارزيابي شدند. يافتهها: نتايج ناان داد افراد معتاد در مقايسه با افراد عادي، نمره باالاتري در بارون گراياي، رواننژندي و روانپرياي گزارش نمودند. از نظر باورهاي غيرمنطقي نيز بين مردان مبتلا و بهنجاار تفااوت معناداري يافت شد كه در اين راستا، باورهاي غيرمنطقي ماردان مباتلا باالاتر باود. بعالاوه، گاروه مباتلا در مقياس تکاناگري، داراي نمره ميانگين بالاتر از گروه بهنجار باود. نتيجاه گياري: متغيرهااي شخصايتي، باورهاي غيرمنطقي و غيرواقعبينانه و سطو بالاي تکاناگري، عواملي هستند كه ميتوانند منجر به گرايش بياتر افراد به مصرف مواد گردند و هدف قرار دادن اين فاكتورها در افراد مبتلاي تحات درماان ماي تواناد منجر به جلوگيري از عود مصرف مواد گردد.
کلید واژگان :شخصيت، باورهاي غيرمنطقي، تکاناگري، مصرف مواد
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک