بازارهاي محصول دربرگيرنده سه عنصر عملکرد، رفتار و ساختار میباشند که بسته به ماهیت و نحوه ارتباط اين عناصر با يكديگر، شكل و نوع و سازمان بازار مشخص مي شود. تمركز بازار يكي از خصوصيات ساختاري بازار است كه نقش مهمي در ماهيت قيمت گذاري و درجه رقابت يا انحصار موجود در یک بازار با صنعت را ايفا مي كند. بر اين اساس، هدف اصلي اين مقاله بررسی نقش متغییر درجه تمرکز بازار در پيش بيني بازده سهام و ارايه الگويي براي بيان این رابطه میباشد . داده هاي پژوهشي الگوي تحقيق متشكل از متغيرهاي مستقل شاخص تمرکز صنعتی هرفيندال، اندازه صنعت (ارزش بازار سهام)، نسبت ارزش دفتري به ارزش بازار سهام، اهرم مالي و بتاي پرتفوي صنعت و هم چنين بازده سهام سال آتي به عنوان متغير وابسته ميباشند. قلمرو زماني تحقيق از سال 1381 الی1378 میباشد .با توجه به اين كه شاخص تمركز بازار متغيري صنعتي ميباشد، لذا همه متغيرهاي مستقل و وابسته تحقيق در سطح صنعت تبيين و محاسبه شده اند. به اين منظور بعد از بررسي گروه هاي صنعتي بورس اوراق بهادار تهران و احراز شرايط، 31 گروه فرعي فعال صنعتي به عنوان پرتفوي در نظر گرفته و مدل رگرسیونی تخمین و آزمون هاي آماري لازم صورت پذيرفت. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه بين متغيرهاي مستقل درجه تمركز صنعتي و اندازه صنعت با بازده سهام آتي رابطه معني داري وجود دارد . بعلاوه بين متغيرهاي نسبت ارزش دفتری به بازار، اهرم مالی و بتاي صنعت با بازده سهام رابطه معنیداري مشاهده نگردید.
کلید واژگان :شاخص تمركز صنعتي هرفيندال - هیریشمن ، ساختار بازارمحصول، بازده سهام، اندازه صنعت، پانل ديتا.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک