زمينه و هدف: هيپرگليسمی دیابتی باعث قندی شدن پروتئين های بدن و به نوبه خود موجب تغيير در ساختمان و عملکرد آن ها میگردد. برخی از عوارض بيماری دیابت از جمله نفروپاتی و رتينوپاتی به دليل واکنش قندی شدن غير آنزیمی پروتئين ها است. یکی از راه های درمانی برای مهار این واکنش، شکستن پيوند قند- پروتئين با استفاده از ترکيبات موجود در گياهان دارویی می باشد؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر عصاره هيدروالکلی موسير ایرانی ( )Allium hirtifolium Boissبر مهار واکنش قند دار شدن آلبومين و توانایی شکستن پيوند آلبومين و گلوکز انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی تأثير غلظت های 1 ،0/5 ،0/2 ،0/1گرم بر دسی ليتر از عصاره موسير ایرانی در 2حالت مختلف: الف) مهار واکنش قندی شدن آلبومين ب) تأثير آن بر شکستن پيوند آلبومين و گلوکز در زمان های 72 ،48 ،24و 144ساعت بررسی گردید. ميزان قندی شدن با روش تيوباربيتوریک اسيد سنجيده شد. جهت تجزیه و تحليل داده ها از آزمون آناليز واریانس یک طرفه و سپس آزمون توکی استفاده گردید. P>0/05نمایان گر اختلاف معنی دار بود. یافته ها: عصاره هيدروالکلی موسير ایرانی در غلظت های 0/1و 0/2گرم بر دسی ليتر باعث مهار واکنش قندی شدن آلبومين شد. به عبارت دیگر تمامی غلظت های مورد استفاده، پيوند آلبومين و گلوکز را شکستند که بيش ترین تأثير، در زمان های 72و 144ساعت پس از تيمار با عصاره موسير در غلظت 0/5گرم بر دسی ليتر مشاهده شد. ميزان شکستن پيوند، ارتباط مستقيم با زمان تيمار داشت. نتيجه گيری: نتایج نشان داد که موسير ایرانی مانع از قندی شدن آلبومين شده و پيوند بين آلبومين و گلوکز را می شکند؛ بنابراین پيشنهاد می شود که تحقيقات بالينی بيشتر جهت ارزیابی اثر موسير ایرانی بر کاهش قندی شدن آلبومين انجام شود
کلید واژگان :موسير ایرانی، آلبومين، گلوکز، واکنش قندی شدن غير آنزیمی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک