در این مطالعه، بیان ژنهای گلوتاتیون پراکسیداز (OsGpx) و پراکسی ردوکسین (OsPrx)، میزان H2O2 و میزان آنزیم گایاکول پراکسیداز (POD) در ارقام برنج بومی (حسنی و عنبربو) و اصلاح شده (خزر و نعمت) ایرانی در واکنش به شوری 100 میلیمولار ارزیابی و با دو رقم شناخته شده و بین¬المللی متحمل (FL478) و حساس (IR29) به شوری بهعنوان شاهدهای آزمایش مقایسه شدند. نتایج نشان داد که میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز (POD) در زمانهای مختلف در ارقام مورد مطالعه متفاوت بود؛ نتایج مطالعه نشان داد که فعالیت این آنزیم در ارقام متحمل در ساعات ابتدایی تنش و در ارقام حساس در ساعات انتهایی تنش به حداکثر میزان خود رسیده است، بهطوریکه تحت شرایط تنش شوری فعالیت این آنزیم¬ در ارقام حساس نسبت به ارقام متحمل بیش¬تر بود. مطالعه بیان ژن گلوتاتین پراکسیداز نشان داد که بیشترین میزان بيان این ژن در ریشه ارقام متحمل در شش ساعت پس از اعمال تنش بود و سپس در زمان¬های 12، 24، 48 و 72 ساعت پس از تنش، میزان بیان این ژن به طور قابل ملاحظهای کاهش یافت. در مقابل، بیان این ژن در ارقام حساس با افزایش زمان تنش بهتدریج افزایش پیدا کرد، بهطوریکه بیشترین بیان آن در 6 و 12 ساعت پس از اعمال تنش شوری مشاهده شد. مطالعه ژن پراُکسی ردوکسین نشان داد که میزان بيان این ژن در ارقام متحمل در ساعات اولیه پس از اعمال تنش هیچ تغییری نکرد، اما در ساعت پایانی اعمال تنش (72 ساعت) بیان این ژن به نحو چشمگیری افزایش یافت. در مقابل، الگوی ثابتی برای بیان این ژن در ارقام حساس مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که در ارقام متحمل، بین کاهش H2O2 و افزایش بیان ژنها و آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز رابطه مستقیمی وجود داشت. در نهایت نتایج این مطالعه نشان داد که کارکرد مجموعهای از آنزیمهای آنتی اکسیدانت میتواند منجر به سمزدایی گونههای فعال اکسیژن شود لذا جهت درک هر چه بهتر عوامل سمزدای ROS بایستی مطالعه جامعی روی کل سیستم آنتیاکسیدانی گیاه انجام شود.
کلید واژگان :پراکسی ردوکسین، گایاکول پراکسیداز، گلوتاتین پراکسیداز، H2O2
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک