پديده كويرزايي از مشكلات كشور هايي است كه حوض ههاي آبريز بسته دارند. در پس ت ترين نقاط اين حوضه ها، تالاب ها و درياچه هايي وجود دارند كه باقيمانده آخرين دوره يخچالي هستند . در دهه اخير تغييرات اقليمي، كمبود بارندگي، فعاليت هاي انساني و سوء مديريت منابع آب سبب كاهش ورودي آب به تالاب ها شده و خشك شدن فصلي و يا دائمي تالاب ها را به دنبال داشته است . اين خشكي منجر به رسوب كاني هاي محلول به ويژه نمك ها شده و تالاب ها را به كوير تبديل كرده است. تالاب ميقان نيز كه حوضه آبريزي به مساحت حدود 5528 كيلومتر مربع را زهكشي مي كند با معضل كاهش ورودي آب و پديده كويرزايي مواجه است. اين پژوهش با هدف بررسي گسترش كويري شدن در تالاب ميقان انجام شده و داده هاي مورد استفاده در آن شامل نقشه توپوگرافي، نقشه زمي نشناسي و داده باند هاي انعكاسي از (PCA) سال 2007 است. روش تحقيق شامل تحليل مؤلفه هاي اصلي IRS-P و تصوير 6 ETM+ تصوير مبتني بر ماتريس همبستگي، تحليل هاي دانه سنجي از 11 نمونه رسوب و بررس يهاي ميكروسكوپي از 120 دو ،IRS و تصوير ETM+ دانه از هر نمونه رسوب بوده است. نتايج تحليل مؤلفه هاي اصلي در تصوير در هر دو تصوير PC و سطوح بيروني مربوط به 1 PC سطح را شناسايي كرد كه سطوح دروني متعلق به 2 بوده است. بررسي هاي مورفوسكوپي مقاطع نشان داد كه بخش خشك اين تالاب قبلاً زير آب بوده و آثار هوازدگي هاي شيميايي در مقاطع وجود دارد. همچنين ضريب سايش نمونه ها نشان از فرسايش آبي در رسوبات نمكي و ژيپس دارد. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه تالاب ميقان در طول تحولات اقليمي، چنين خشكي اي را تجربه نكرده بوده است و اگر روند خشكي ادامه يابد اين تالاب به كويري دائمي تبديل مي شود كه امكان احياي آن وجود نخواهد داشت.
کلید واژگان :جاده تالاب، كويرزايي، ميقان، بحران آب.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک