گردشگری، یكی از پویاترین فعالیتهای اقتصادی عصر حاضر است که میتواند نقش مهمی در توسعه شهرها و نیل به پایداری ایفا كند. بر این اساس، پژوهش حاضر به دنبال شناسایی فرصتها و چالشهای توسعه گردشگری و ارائه راهبردهایی برای ارتقای زیستپذیری و پایداری شهر جوانرود می¬باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می¬باشد و از روش نمونهگیری غیراحتمالی آسان و مصاحبات نیم ساختیافته به منظور شناسایی عوامل داخلی (نقاط قوت و ضعف) و عوامل خارجی (فرصتها و تهدیدها) بهره گرفتهشده و داده¬های بهدستآمده با مدل SWOT تحلیل شده است. نتایج حاکی از آن است که گردشگری شهر جوانرود با ضعف¬های داخلی عدیده از جمله کمبود تسهیلات اقامتی، ضعف مدیریتی، نارسایی در بازاریابی و عدم وجود NGO¬های فعال در زمینه گردشگری است. در مقابل مهمترین قوت داخلی، وجود بازارچه مرزی فعال می¬باشد. همچنین مهمترین فرصت¬ بیرونی، صادرات محصولات شهر و تبدیلشدن به قطب گردشگری منطقه است. در مقابل مهمترین تهدید بیرونی، نداشتن زیرساختهای ارتباطی مناسب و ظهور رقبای منطقه¬ای نیرومند در زمینه گردشگری می¬باشد. بنابراین راهبردهایی برای کاهش نقاط ضعف و استفاده بهینه از فرصتها تدوین گردید و در نهایت راهبردهای منتخب بر اساس ماتریس برنامه¬ریزی استراتژیک کمی(QSPM ) اولویتبندی شد که راهبرد بهبود خدمات و تسهیلات رفاهی و اقامتی و راهبرد بازاریابی کارآمد گردشگری در جهت جذب گردشگران و سرمایهگذاران، به ترتیب در اولویت اول و دوم قرار گرفتند.
کلید واژگان :گردشگری، گردشگری پایدار، توسعه پایدار شهری ، مدل SWOT، ماتریس برنامه¬ریزی کمی QSPM، شهر جوانرود.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک