بسياري از گياهان براي شكستن خواب زمستانه خود نياز به سرما دارند. سناريوهاي تغيير اقليم براي آينده افزايش دماي هوا را در فصل زمستان پيش بيني مي كنند. هدف از اين پژوهش بررسي اثر بالقوه تغيير اقليم بر روند تامين نياز سرمايي گياهان خزان دار در همدان است. اين پژوهش بر اساس مدل هاي اقليمي متفاوت در گزارش چهارم هيئت بين الدول تغيير اقليم نظير BCM2، HADCM3، GFCM21 و IPCM4 تحت سناريوهاي انتشار حدي (A2 و B1) و توازني (A1B) انجام شد. جهت ريزمقياس نمايي خروجي مدل هاي گردش عمومي، مدل LARS-WG مورد استفاده قرار گرفت. پس از توليد داده هاي ساعتي فراسنج هاي هواشناختي، از سه مدل نياز سرمايي براي برآورد و بررسي روند تامين سرمايي در فصل زمستانِ استان همدان استفاده شد. همچنين از آزمون هاي پارامتري و ناپارامتري براي بررسي تغييرات نياز سرمايي در دو دوره آينده نزديك (2030-2011) و آينده دور (2050-2031) نسبت به گذشته (2010-1980) بهره گرفته شد. نتايج اين پژوهش حاكي از كاهش نياز سرمايي گياهان خران دار در همدان مي باشد. خروجي مدل هاي اقليمي ريز مقياس شده براي استان همدان نشان داد، اگرچه روند تغييرات در كل دوره افزايشي بوده اما روند كاهشي در دهه ي آخر داده هاي تاريخي و متوسط دو دهه ي آينده ادامه مي يابد، به طوري كه در افق زماني سال هاي 2031 تا 2050 به ميزان 25 تا 40 درصد از انباشت سرما در فصل زمستان كاسته خواهد شد. اين كاهش موجب عدم تامين سرماي كافي براي شكسته شدن خواب گياه در انتهاي فصل زمستان مي شود. در نهايت، عدم مديريت صحيح بدون ملاحظات اقليمي ممكن است به صدمات جدي به باغات كشور در آينده شود.
کلید واژگان :دماي هوا ، ركود ، ريز مقياس كننده LARS، WG ، سناريو هاي انتشار ، گرمايش جهاني ، مدل هاي گردش عمومي جو
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک