واسازی تاریخ و نمایش قدرت در نمایشنامه هنری چهارم

هدف مقاله ي حاضر ارائه ي خوانشي بر اساس رويكرد ماترياليسم فرهنگي از نمايشنامه ي هنري چهارم شكسپير است. يكي از اهداف ماترياليسم فرهنگي، برجسته نمودن آن دسته از صداهاي سركوب شده و به حاشيه رانده شده اي است كه مشروعيت و يكپارچگي گفتمان هاي غالب را از درون تهديد كرده و به چالش مي كشند. بر همين اساس، مقاله ي حاضر هاتسپر را به مثابه ي يكي از نمايندگان اين دسته از صداهاي مخالف معرفي مي كند. هاتسپر با شورش خود عليه هنري چهارم، مشروعيت گفتمان رسمي و ايدئولوژيك عصر خود، يعني الوهيت شاهان را، كه در روزگار شكسپير رايج بوده است، به چالش مي كشد. وي با زير سؤال بردن اين مفهوم، ترديد خود را در اين مورد بر حق بودن هنري چهارم، كه سلطنت خود را نه از طريق خواست و فرمان الهي كه از طريق نيرنگ و فريب ب دست آورده است، ابراز مي نمايد

خشونت، نمايشي بودن قدرت، نمايشنامه ي تاريخي،الوهيت پادشاهان، عصر اليزابت