چکیده :

نگارگر برای مصوّرسازی، ویژگی‌های تصویری متن ادبی را اخذ کرده، آن را در قالبی هنری به‌تصویر می¬کشد. قابلیّت¬های تصویری متون یکسان نیست و شیوة مصوّرسازی به‌فراخور قابلیّت¬های تصویریِ متن تغییر می¬کند. در این جستار با انطباقِ عناصر متنی و ساختارهای تصویریِ مقامات حریری، درصدد برآمدیم تا قابلیّت¬های تصویری نوع ادبیِ مقامه را بررسی کنیم. پرسش‌های پژوهش عبارت‌اند از: آیا نوع ادبی مقامه شیوة خاصی از تصویرگری را طلب می-کند؟ ویژگی¬های سبکی مقامه چه تأثیری بر نوع تصویرگری آن دارد؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها نگاره¬های مقامات حریری را با متن آن انطباق دادیم. حاصل این انطباق دو ساختار کلی را در تصویرسازی مقامات حریری نمایان می‌کند: 1. همسانی عناصر تصویرساز در متن؛ 2. محدودیّت عناصر تصویرساز در متن. حاصل پژوهش سبک شاخصی از تصویرسازی را نشان می‌دهد که می¬توان آن را الگوی تصویرسازیِ مقامات حریری معرفی کرد.

کلید واژگان :

مقامات حریری، تصویرگری، نگارگری، مقامه، نسخه‌های مصوّر.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک