بررسی و مقایسه میزان تکانشگری حرکتی، شناختی و بی‌برنامگی در نظریه هولاندر

مقدمه: نظریه هولاندر براساس پنجمین معیار طبقه‌بندی انجمن روانپزشکی آمریکا تدوین شده است که در 3 گروه طبقه‌بندی شده است. لذا این پژوهش، با هدف بررسی و مقایسه میزان تکانشگری در بیماران طیف پیشنهادی هولاندر انجام گرفت. مواد روشها: داده‌های جامعه تحقیق شامل بیماران مبتلا به اختلالات بدشکلی بدن، بی‌اشتهایی عصبی، خودبیمارانگاری، اختلال کنترل‌تکانه، اختلال کندن مو و پوست، اعتیاد‌جنسی و گروه سالم مراجعه کننده به کلینیک‌های سلامت روان و روانشناختی شهر همدان بوده است؛ از جامعه91 مراجعه کننده 13 نفر در هر گروه بیمار و 13 نفر هم در گروه سالم وارد شدند. ابزار مورد استفاده پژوهش پرسشنامه تکانشگری بارات (1994) بود که داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس یک‌سویه تحلیل شدند. نتایج: بیشترین میزان تکانشگری به ترتیب در گروه‌های بدشکلی بدن با 982/2 ±67/29 بودند و گروه بی‌اشتهایی‌عصبی و خودبیمارانگاری و مبتلایان به اختلال اعتیاد جنسی با میانگین 34/29 در رده دوم قرار گرفتند، گروه کنترل تکانه با 598/2±28 و گروه اختلالات کندن مو و پوست نیز با 465/2±67/26 کمترین میزان تکانشگری را درتقسیم بندی نظریه هولاندر دارد. نتیجه گیری: طبق نتایج پژوهش می‌توان گفت، ماهیت به وجود آمدن این اختلالات همانطور که هولاندر معرفی میکند تا حد زیادی اختلالات مخاطره آمیز از جمله رفتارهای تکانشی در بعد تکانشکری حرکتی، شناختی و بی برنامگی است.

تکانشگری حرکتی، تکانشگری شناختی، تستهای روانپزشکی