بررسی خوردگی بتن پوزولانی توسط آزمون تسریع شده خوردگی

خوردگی آرماتورهای فولادی قرارگرفته در بتن، از مهم‌ترین عوامل کاهش دوام سازه¬های بتنی می¬باشد که معمولاً ناشی از نفوذ یون کلر موجود در نمک آب دریا است. علاوه بر این شرایط محیطی، رطوبت، جذر و مد، حمله سولفات‌ها و ... باعث تخریب سازه¬های بتنی واقع در دریا می¬گردند. به همین دلیل هدف این پژوهش بررسی خوردگی بتن پوزولان در محیط آب دریا و بررسی آن در شرایط تسریع شده می¬باشد. در اين پژوهش رفتار خوردگي آرماتور فولادي در بتن به دو روش متفاوت حفاظت مورد بررسي قرار گرفت. در روش نخست، افزودني‌هاي پوزولاني در درصدهاي بهينه از جمله خاکستر بادي 25٪ وزني سيمان، ميکروسيليس 10٪ وزني سیمان و سرباره کوره بلند 25٪ وزني سيمان به طرح اختلاط بتن اضافه گرديدند و در روش دوم حفاظت، ممانعت کننده فروگارد 901 به میزان 5/0% وزنی سیمان به طرح اختلاط بتن پايه اضافه شد و اثر اين ممانعت کننده بر رفتار خوردگي فولاد در بتن در شرایط شبیه¬سازی شده دریایی (% NaCl 5/3) و تسریع شده¬ی خوردگی تعیین گردید. جهت انجام آزمون تسریع شده خوردگی در شرایط ذکرشده، نمونه¬های بتنی تحت ولتاژ 24 ولت قرار گرفتند. نتایج آزمون نشان می¬دهد که از بین بتن¬های ساخته‌شده، بتن پوزولانی حاوی 10% وزنی سیمان میکروسیلیس و نمونه¬ی حاوی ممانعت کننده فروگارد دارای بیشترین مقاومت می¬باشند و پس از 24 روز شکسته و تخریب شدند و نمونه¬ی شاهد کمترین مقاومت را داشته و پس از 18 روز تخریب گردید.

بتن، پوزولان، خوردگی، آزمون تسریع شده خوردگی، سرعت خوردگی