تواناییهای فردوسی در شخصیت پردازی یکی از ویژگی های سبکی . مطالعه موردی تحلیل شخصیت گرسیوز

ادبيات به دليل ماهيت و حوزة گسترده‌اش با ديگر رشته‌هاي علوم انساني از جمله روان‌شناسي تناسب موضوعي دارد و قابليت انجام پژوهش‌هاي بين‌رشته‌اي را داراست. شاهنامه از آثار مهم ادبيات فارسي است كه آفریدگارش، فردوسی در توصیف شخصیت¬های کلیدی آن به گونه¬ای تصویر¬پردازی کرده¬ که با تحلیل¬های روان¬شناختی می‌توان به لایه¬های پنهان روانی و شخصیتی ایشان دست یافت. این امر حاکی از نگاه دقیق شاعر به سرشت و روان آدمی است. از جمله این شخصیت¬ها میتوان به گرسیوز اشاره کرد که فردوسی به ارائة نشانه¬ها، توصیف رفتار و علل انگیزشی وی میپردازد. با بررسی این توصیف¬ها و نشانه¬ها و مقایسة آن¬ها، می¬توان نتیجه گرفت اختلال روانی گرسیوز منجر به قتل سیاوش میشود. در ميان شخصيت‌هاي داستان سیاوش، گرسیوز ضد قهرمان است كه در اين مقاله علّت روان‌شناختي رفتار وی در «عقدة حقارت» فرض شده است. بنابر گزارش فردوسی میتوان علل پیدایش اختلال روانی را در گرسیوز نسبت به سیاوش در این موارد دانست: حسادت گرسیوز از فرّ و دستگاه سیاوش و حسادت به پیروزی سیاوش در کشیدن «کمان کی». همچنین برخی از ویژگی-های رفتاری در گرسیوز هست که منجر به کشتن سیاوش میشود: خشم، نفرت، رشک و حسادت، هراس و... .

شاهنامه، فردوسی، گرسیوز، شخصیت شناسی، عقدة حقارت