مولانا جلال الدين محمد بلخي، در ديوان کبير و يا کليات شمس به بيان حالات شخصي خود پرداخته است. در اين اشعار مولانا سخناني را به زبان آورده است که در حوزة شناخت ما قرار نمی‌گيرند و براي درک آنها، به تأويل و تفسير نياز داريم، زيرا مولانا کلام خود را به گونه‌اي بيان نموده، که از آن مي‌توان معاني متعددي را برداشت کرد. بر اين اساس، در پژوهش حاضر سعي شده، ابتدا به بررسي چند معنايي پرداخته مي‌شود، سپس دلايل استفاده کردن از شگردهاي چند معنايي، توسط عرفا و به خصوص مولانا بيان مي‌گردد. بعد از آن، مهمترين عوامل ايجاد معاني گوناگون در غزليات شمس بيان مي‌شود. به طور کلي، عوامل چند معنايي در غزليات شمس را، مي‌توان به دو دستة: عوامل درون‌متني و عوامل برون متني تقسيم نمود. منظور از عوامل درون‌متني همان صورخيال، نماد، اسطوره و.. است که نقش آنها در ايجاد معاني دوگانه و چندگانه در غزليات شمس مورد بررسي قرار مي‌گيرد به همين دليل در بخش آخر اين پژوهش، به بررسي غزليات شمس بر اساس نظرات يونگ پرداخته شده است.اين گونه بررسي شعر مولانا باعث پي بردن به توان‌هاي زباني شعر او مي‌گردد و نوعي حيات و پويايي براي شعر او به ارمغان مي‌آورد و نشان مي‌دهند که شعر مولانا، محدود به عصر خود او نمی‌شود، بلکه براي همة عصرها است.
کلید واژگان :چندمعنايي، غزليات شمس، اسطوره، نماد، صورخیال، استعاره.
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک