تأملی بر تقلیل فرسودگی شغلی در پرتو تابآوري

شرایط محیط کار اعم از عوامل فیزیکی، اجتماعی روانشناختی بر عملکرد شغلی و میزان بهرهوري کارکنان تأثیر گذار است. در دنیاي کار، ماهیت برخی از مشاغل و تجارب بگونهاي است که خواه ناخواه افراد دچار مشکل میشوند، به گونهاي که ممکن است سلامت روانی آنها تهدید شود و بصورت معضل فرسودگی شغلی در نیروي انسانی بروز کند. از آنجائیکه یکی از سرمایههاي ارزشمند سازمانی در عصر حاضر نیروي انسانی آن میباشد لذا توجه به ظرفیت فردي و روانی- به عنوان سازوکارها و تکنیکهاي درون سازمانی و کمهزینه- نه تنها براي مقابله با این شرایط ناگوار و بلکه همچنین به منزلهي تجربه و فرصتی براي ارتقاء قابلیتهاي فردي و سازمانی حائز اهمیت است. لذا در این پژوهش با هدف دستیابی به سازکاروهاي کاهش فرسودگی شغلی، اثر تابآوري بر فرسودگی شغلی بررسی شده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردي است و به روش توصیفی- همبستگی صورت گرفته است. حجم نمونه تعداد 234 نفر از کارشناسان و کارکنان شرکت گاز استان مرکزي میباشند، که بصورت تصادفی طبقهاي انتخاب شدهاند. ابزارهاي استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه استاندارد تابآوري کانر و دیویدسون (2003 (و پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون (1986 (میباشد، که پایایی آنها از طریق آلفاي کرونباخ به ترتیب 936/0 و 828/0 به دست آمد و روش تحلیل عاملی تأییدي براي بررسی روایی مورد استفاده قرار گرفته است. دادهها نیز با بهرهمندي از همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی، و مدل معادلات ساختاري تحلیل شدند. نتایج نشان داد تابآوري تأثیر منفی و معناداري بر فرسودگی شغلی دارد و می تواند موجب تعدیل آن شود. از اینرو پیشنهاد میشود با ایجاد ساختارهاي مناسب و تقویت کنندهي تابآوري، از این ظرفیت فردي و روانی افراد براي تقلیل معضل فرسودگی شغلی بهره گرفته شود

تابآوري، فرسودگی شغلی، شرکت گاز استان مرکزي