بهینه سازی شرایط کشت به منظور تولید آنزیم فیتاز توسط باکتری باسیلوس سوبتیلیس جدا شده از خاک

سابقه و هدف: فیتات منبع مهم فسفات در دانه های گیاهی می باشد. فیتات اثرات ضد تغذیه ای قوی در انسان و حیوانات (دام، طیور، ماهی ها) دارد. آنزیم فیتاز یک زیرگروه از فسفاتازها می باشد که هیدرولیز فیتات را کاتالیز می کند. فیتاز میکروبی، پتانسیل کاربرد بیوتکنولوژیکی در زمینه های مختلف مانند کشاورزی، تغذیه انسان و حیوانات دارد. این مطالعه با هدف بهینه سازی شرایط تولید فیتاز توسط باکتری جدا شده از خاک صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از خاک آلوده به فضولات دامداری، نمونه برداری صورت گرفت. نمونه ها در محیط اختصاصی PSM به مدت 48 ساعت در دمای 30 درجه سلیسیوس کشت داده شدند. غربالگری باکتری مولد فیتاز روی محیط PSM براساس وجود هاله شفاف انجام شد. بهترین گونه توسط تست بیوشیمیایی و مورفولوژیکی، شناسایی گردید. میزان تولید آنزیم و فعالیت حل کنندگی فسفات در حضورpH های مختلف و 4 نوع محیط کشت (PSM، PVK، NBRIP، NBRIYدارای فیتات به عنوان تنها منبع فسفات)، بررسی گردید. نتایج: در این تحقیق حداکثر تولید آنزیم در باکتری های جدا شده در محیط PSM در 48-36 بعد از گرمخانه گذاری مشاهده شد. باکتری12s مولد فیتاز به عنوان باسیلوس سوبتیلیس شناسایی گردید. براساس نتایج، pH بهینه تولید فیتاز در محیط PSM ، 7 pH بود. بررسی میزان تولید آنزیم در حضور محیط های مختلف نشان داد که محیط PVK واجد فیتات، مناسب ترین محیط می باشد. نتیجه گیری: باکتری باسیلوس سوبتیلیس جدا شده، فرصتی برای معرفی فیتاز جدید برای کاربرد در صنایع غذایی و محیطی فراهم می کند. همچنین از محیط PVKمی توان به عنوان یک محیط موثر برای غربالگری باکتری مولد فیتاز و تولید آنزیم استفاده نمود.

فیتات، فیتاز باکتریایی، باسیلوس سوبتیلیس، بهینه سازی