خط مشي گذاري کارآفريني در کشورهاي مختلف دنيا با درجات متفاوت توسعه يافتگي طيف گسترده اي از خط مشي هاي مختلف همچون حمايتهاي مالي، نوآوري، فني و مشاوره اي، توسعه صنايع کوچک و متوسط، بهبود قوانين، امور اداري، شرايط اشتغال و آموزش را شامل ميشود. هدف اين پژوهش يافتن حوزه هاي نوآورانه و تجارب موفق و عملياتي براي خطمشي گذاري آموزش کارآفريني کشوري مانند ايران با سرمايه انساني شايسته است. اين پژوهش از نوع آميخته کيفي-کمي است که روش انجام بخش کيفي آن توافق مقايسه تحليلي با رويکرد مطالعه تطبيقي در 23 کشور منتخب دنيا و بخش کمي آن مدل‌سازي معادلات ساختاري با رويکرد حداقل مربعات جزئي است. يافته هاي پژوهش حاکي از آن است که حوزه هاي آموزش کارآفريني را ميتوان در 4 طبقه: «ظرفيت سازي و غني سازي محيط آموزش کارآفريني» باقدرت تبيين 54%، «آموزش در کارآفريني» (آموزش کارآفرينان بالقوه)-28%؛ «آموزش براي کارآفريني» (آموزش کارآفرينان بالفعل)- 18% و «آموزش درباره کارآفريني» (تربيت محققين و مشاورين حوزه کارآفريني)- 13%؛ دسته بندي نمود. کشورهاي درحال‌توسعه و توسعه يافته در راهبرد سوم و چهارم تفاوت بارزي باهم دارند. مبتني بر يافته هاي پژوهش توصيه ميشود بازآفريني دوره هاي آموزش کارآفريني در مدارس با تأکيد بر سال‌هاي پاياني دبيرستان، آموزش مهارت هاي جديد به کارآفرينان و کارکنان کسب وکارهاي کوچک و متوسط، توانمندسازي بيکاران و روستائيان، تدريس واحد کارآفريني در تمامي رشته هاي دانشگاهي با استفاده از فناوري هاي نوين آموزشي و مشارکت همه ذينفعان به‌ويژه بخش خصوصي و سازمانهاي مردم نهاد در دستور کار خط مشي گذاري آموزش کارآفريني قرار گيرد.
کلید واژگان :آموزش کارآفريني، پرورش کارآفريني ، توانمند سازي بيکاران و روستائيان، خط مشي گذاري آموزش
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک