عملكرد و جايگاه حقوقي و تقنيني پارلمان در نظام هاي مردم سالار از يك سو و روابط قواي مقننه و مجريه در اين نظام ها از سوي ديگر، نقش مهمي در فرايند خط مشي گذاري عمومي و نيز كيفيت پاسخ گويي دستگاه بوروكراسي به منتخبين سياسي و نمايندگان مردم ايفا مي كند. هدف اين پژوهش مطالعه جايگاه مجلس شوراي اسلامي در نظام سياسي جمهوري اسلامي و مقايسه اين نظام با نظام هاي متداول رياستي در مقطع زماني 1390-1368مي باشد. در اين تحقيق پنج متغير تركيب احزاب سياسي، عملكرد تقنيني مجلس شوراي اسلامي، استقلال مجلس در قانون گذاري، عملكرد نظارتي مجلس و رابطه مجلس با ديگر نهادهاي حاكميتي بررسي و با استفاده از داده هاي آرشيوي و با استراتژي تحقيق كيفي مورد تحليل قرار گرفته است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه از سال 1368 و به دنبال بازنگري در قانون اساسي، جايگاه و تاثيرگذاري مجلس شوراي اسلامي به عنوان يك قوه مستقل رو به تنزل نهاده و نظام سياسي ايران به يك نظام رياستي گرايش بيشتري داشته است.
کلید واژگان :مجلس شوراي اسلامي، پاسخ گويي، نظام رياستي، نظام پارلماني
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک