واقعیت‌افزوده ترکیبی از دید واقعی با محتوای مجازی در زمان آنی است که رابطی جهت بهبود درک کاربر با دنیای واقعی و تعامل با آن است. استفاده گسترده از دستگاه‌های تلفن هوشمند مجهز به حسگرهای مختلف مانند GPS، ژیروسکوپ، دوربین و همچنین دسترسی گوناگون به شبکه‌های بی‌سیم با سرعت‌بالا، سرویس‌های واقعیت‌افزوده را در سال‌های اخیر به‌طور فزاینده‌ای محبوب کرده است. با افزایش اطلاعات در واقعیت‌افزوده، ارائه‌ی همزمان همه‌ی اطلاعات نه‌تنها سودمندی و خوانایی این اطلاعات را کاهش داده بلکه جزییات و نحوه ارائه آن‌هم باید تابع شرایط باشد. برای غلبه بر این منگاره، ترکیب واقعیت‌افزوده با بافت‌آگاهی را ارائه داده¬ایم. بنابراین در تحقیق حاضر با توجه به بافت‌های کاربر، نحوه ارائه واقعیت‌افزوده تغییر می¬کند. بعد از مروری بر انواع روش‌های پیاده‌سازی، ردیابی و چارچوب‌های واقعیت‌افزوده به بررسی چارچوب واقعیت‌افزوده بافت‌آگاه و نحوه‌ی ترکیب مؤلفه‌های بافت‌آگاهی و واقعیت‌افزوده پرداخته می‌شود. برای پیاده‌سازی نمایش اطلاعات موضوعی مرتبط با زمین‌لرزه ترکیبی از بافت‌آگاهی و واقعیت‌افزوده استفاده‌شده است. در تحقیق حاضر سه بافت فاصله، جهت و بافت زمان برای ارائه اطلاعات در واقعیت‌افزوده موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور پس از پهنه‌بندی آسیب‌پذیری ناشی از زمین‌لرزه در تهران، مجتمع تجاری دنیای نور به‌عنوان مطالعه‌ی موردی انتخاب گردید و نحوه‌ی ارائه‌ی اطلاعات با توجه به سه بافت در نظر گرفته‌شده برای مکان موردنظر انجام شد. برای ارزیابی سیستم ارائه‌شده، ترکیب واقعیت‌افزوده و بافت‌آگاهی را با سیستم واقعیت‌افزوده به‌تنهایی مقایسه می‌کنیم. نتایج حاصل از ارزیابی نشان می‌دهد، ترکیب سیستم‌های واقعیت‌افزوده و بافت‌آگاه می‌تواند اطلاعات مفیدتر را با توجه به بافت کاربر نمایش دهد درحالی‌که نحوه‌ی ارائه‌ی اطلاعات در واقعیت‌افزوده به‌صورت یکنواخت است و هیچ پویایی در تغییر اطلاعات نمایشی ندارد.
کلید واژگان :واقعیت‌افزوده، بافت‌آگاهی، سیستم بافت‌آگاه، حسگر، پهنه‌بندی آسیب‌پذیری
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک