نابرابریهای منطقهای یا عدم تعادل در ساختار فضایی مناطق یکی از مسائل کشورهای در حال توسعه است. از اینرو دستیابی به توسعه عادلانه از آرمانهای اساسی همه کشورها و از جمله ایران بوده و در اسناد فرادستی بر ضرورت کاهش نابرابریهای منطقهای تأکید شده است. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی وضعیت و تحلیل نابرابریهای منطقهای بین دو استان همدان و مرکزی است که با وجود همجوار بودن تفاوتهای عمدهای با یکدیگر دارند. در این زمینه سنجش نابرابریهای منطقهای مورد توجه قرارگرفته است. با در نظرگیری رویکرد توسعه پایدار، شاخصهای سنجش نابرابریهای منطقهای استخراج و با استفاده از دو مدل تحلیل عاملی و تحلیل خوشهای، میزان نابرابری بین دو استان همدان و مرکزی تحلیل شده است. نتایج حاصل از بررسیها نشان میدهد که تفاوت چشمگیری بین سطح توسعه دو استان همدان و مرکزی وجود دارد. بر اساس بررسی سه مؤلفه اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی و زیستمحیطی استان مرکزی توسعهیافتهتر از استان همدان بوده، میزان نابرابری بین آنها نیز قابل توجه است. بهطور کلی میتوان گفت شهرستانهایی با اقتصادی مبتنی بر صنعت و خدمات توسعهیافتهتر از شهرستانهای با ماهیت کشاورزی هستند.
کلید واژگان :نابرابری های منطقه ای؛ توسعه پایدار؛ تحلیل عاملی؛ تحلیل خوشه ای؛ استان همدان؛ استان مرکزی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک