بررسی اثربخشی توانبخشی نوروسایکولوژیک ترکیبی بر کارکردهاي شناختی و رفتاري کودکان با اختلال بیشفعالی/کمبود توجه

پیش‌زمینه و هدف: اختلالات کارکردهای شناختی به‌عنوان اجزاء اختلال بیش‌فعالی/کمبود توجه در نظر گرفته می‌شود. کارکردهای شناختی می‌توانند توسط تمرینات توان‌بخشی شناختی و نوروسایکولوژیک بازترانی شوند. هدف از این مطالعه، بررسی اثربخشی توان‌بخشی نوروسایکولوژیک ترکیبی بر کارکردهای شناختی کودکان ADHD می‌باشد. مواد و روش‌ کار: پژوهش حاضر از نوع طرح‌های شبه آزمایشی پیش‌آزمون- پس‌آزمون با یک گروه می‌باشد. شرکت‌کنندگان این پژوهش تعداد 12 نفر کودک ADHD در دامنه سنی 7-13 سال بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب‌شده و توسط پرسشنامه کانرز فرم والدین و آزمون عملکرد پیوسته مورد ارزیابی قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان پژوهش، به مدت 10 جلسه تمرینات توان‌بخشی نوروسایکولوژیک دریافت کردند. داده‌های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تی زوجی مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون t زوجی نشان داد که بین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون شرکت‌کنندگان در پرسشنامه کانرز والدین (001/0 < P) و آزمون عملکرد پیوسته (0001/0 < P) تفاوت معنی‌دار وجود دارد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که توان‌بخشی نوروسایکولوژیک ترکیبی با تأثیر بر نواحی مغزی مرتبط با توجه پایدار و بازداری باعث بهبود این کارکردها می‌شود. همچنین بهبود توجه پایدار و بازداری منجر به کاهش علائم بیش‌فعالی در کودکان ADHD می‌شود.

بیش فعالی/کمبود توجه، توانبخشی نوروسایکولوژیک ترکیبی، کارکردهای شناختی