بررسی اثربخشی معنویت درماني گروهي بر تنظيم شناختی هیجان وتاب آوری در زنان مبتلا به سرطان پستان

پيش‌زمينه و هدف: هدف اين پژوهش، بررسي تاثير معنويت درماني گروهي بر تاب آوري در زنان داراي سرطان پستان بود. مواد و روش‌ کار: روش مطالعه، شبه تجربی و مبتني بر طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماري اين تحقيق را بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی تهران در سال 1395 تشكيل مي دادند. از اين جامعه 24 نفر انتخاب شده و در دو گروه 12 نفره (آزمایش و کنترل)، انتساب شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 12 هفته، به صورت هفته اي يك جلسه 60 الی 90 دقيقه اي، تحت معنويت درماني گروهي با پروتكل درماني مطرح شده توسط ریچاردز و برگین (2005) قرار گرفتند. قبل و بعد از 12 جلسه درمان گروهي، هر دو گروه به وسيله ابزارهاي پژوهش آزمون شدند. ابزارهاي اندازه گيري شامل مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلالات محور I وII و DSM- IV، و پرسشنامه تاب آوری کنر و دیویسون (CD-RISC، 2003)، بود. براي تجزيه و تحليل داده هاي گردآوري شده، از روش تحلیل كواريانس استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد که معنويت درماني گروهی باعث افزایش تاب آوری در گروه آزمایش شده بود. بحث و نتيجه‌گيري: استفاده از معنويت درماني، مي‌تواند منجر به ارتقاي تاب آوری شده و توانایی های بیماران و سازگاري و تطابق در امور مربوط به سلامتي را در آنان بهبود بخشد. کليدواژه‌ها: معنويت درماني گروهي، سرطان پستان، تاب آوری، زنان

معنويت درماني گروهي، سرطان پستان، تاب آوری، زنان