اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر کاهش تعارضات والد - فرزند در بین دانش آموزان

یکی از مؤلفه های کارآیی خانواده پرورش صحیح فرزندان و برقراری ارتباط مؤثر دربین اعضای خانواده می باشد. خانواده تأثیر بسیار زیادي درکیفیت روابط صمیمانه فرزندان با دیگران داردگاهی اوقات والدین در هنگام پرورش فرزندان خود، با نافرمانی و مخالفت فرزندان با خواسته های خود مواجهه می شوند که این امر موجب تعارض بین آنها می گردد. از اين رو اين سوال پيش مي آيد که آيا آموزش مهارت های زندگی می تواند موجب کاهش تعارضات بین والدین و نوجوان شود؟ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی برنامه آموزش مهارت های زندگی بر تعارضات والد فرزند می باشد. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد جامعه آماری دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهرستان شیروان بودند. نمونه آماری شامل40 نفر که با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب وبه شکل تصادفی به دوگروه 20نفره ( گروه گواه وکنترل) تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه والد فرزند موری- ای اشتراس بود. براي تجزيه و تحليل داده ها در سطح توصيفي از آماره هاي ميانگين و انحراف استاندارد و درسطح استنباطي ازآزمون تحليل کوواريانس استفاده شد.نتایج نشان داد که برنامه آموزش مهارتهای زندگی توانسته،تعارض کلی، پرخاشگری کلامی و پرخاشگری فیزیکی دانش آموزان را با والدینشان به طور معناداری کاهش داده و توانایی استفاده از راهبردهای استدلال رادرآنها به طور معناداری افزایش دهد. با توجه به یافته های به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های زندگی در کاهش تعارضات بین دانش آموزان با والدینشان اثرگذار است.

مهارت های زندگی، والدین، تعارضات، دانش آموزان.