چکیده :

هدف: بنابه نظر متخصصان توانایی ذهن خوانی زیربنای توانایی انسان در تعاملات اجتماعی پیچیده را می سازد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش گروهی توانایی ذهن خوانی بر افزایش این توانایی در افراد دارای وابستگی به مواد بود. روش: در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. برای این منظور 36 نفر از مراجعان تحت درمان سرپایی اعتیاد به صورت در دسترس انتخاب شدند و آزمون ذهن خوانی بارون- کوهن (RMET) برروی هر دو گروه اجرا شد. همچنین گروه دارای وابستگی به دو گروه 18 نفری به عنوان گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. برای گروه آزمایشی یک دوره 24 جلسه ای آموزش گروهی اجرا شد. در نهایت آزمون ذهن خوانی به عنوان پس آزمون برروی هر دو گروه اجرا شد. روش تحلیل کوواریانس یکراهه برای تجزیه و تحلیل داده ها بکار گرفته شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که بعد از اجرای آموزش نظریه ذهن همراه با سایر درمانهای رایج، نمرات گروه آزمایشی به طور معنی داری بیشتر از نمرات گروه کنترل شده بود (P<0/05). نتیجه گیری: این مطالعه ارتباط بین مصرف مواد افیونی و ضعف در نظریه ذهن را نشان داد، و به کارگیری آموزش گروهی متمرکز به آگاهی از احساسات خود و دیگران را در بهبود عملکرد نظریه ذهن مؤثر نشان داد.

کلید واژگان :

ذهن خوانی، اعتیاد، آموزش گروهی، نظریه ذهن



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک