شهرنشینی، یکی از ویژگی‌های اجتناب‌ناپذیر توسعه و بخش مهمی از مدرنیزاسیون ملی است و ارتباط نزدیکی با توسعة اقتصادی دارد. طی چند دهه اخیر، ایران شهرنشینی سریعی را تجربه کرده است که با تغییرات چشمگیری در ترکیب جمعیت‌شناختی و گستردة چشم‌انداز شهری آن دیده می‌شود. بررسی عوامل مؤثر بر شهرنشینی از جنبة سیاست‌گذاری در زمینة شهری مهم و ضروری است. هدف این مطالعه، بررسی اثر ارزش افزودة بخش‌های کشاورزی، خدمات و صنعت بر شهرنشینی در استان‌های ایران طی دورة زمانی 1395-1383 با روش رگرسیون کوانتایل است. نتایج این مطالعه نشان دادند ارزش افزودة بخش کشاورزی، خدمات و صنعت اثر مثبت و معنی‌داری بر نرخ شهرنشینی در ایران داشته است. همچنین، نرخ تورم مناطق شهری و هزینه‌های کل خانوار شهری اثر منفی بر نرخ شهرنشینی داشته است. براساس سایر نتایج این مطالعه، اثربخش کشاورزی و صنعتی‌شدن در نرخ‌های بالای شهرنشینی در کوانتایل‌های بالای شهرنشینی تقویت شده است. برای نرخ تورم و مخارج خانوار شهری، نتایج مشابهی حاصل شده است؛ با این تفاوت که اثرات این دو متغیر منفی بوده است.
کلید واژگان :ارزش افزوده شهرنشینی رگرسیون کوانتایل ایران
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک