اخوان المسلمین یکی از گروه های سیاسی مهم و تأثیرگذار در سیاست داخلی مصر است که از آغاز شکل گیری در سال 1221م. همواره از شرکت فعال آن در عرصه داخلی مصر ممانعت به عمل آمده بود. بعد از سقوط حسنی مبارک، اخوان المسلمین یک بازیگر سیاسی منسجم و سازمان یافته بود که قابلیت به دست گرفتن قدرت در دوران پسا مبارک را داشت. اما تنها بعد از یک سال از رسیدن به قدرت، این گروه به حاشیه رانده شده و نفوذ و اعتبارش را در نگاه بسیاری از مصریان از دست داده است. این پژوهش با طرح این سوال که »عوامل ناکامی اخوان المسلمین پس از 2111میلادی چه بوده است؟« با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از رویکرد سازهانگارانه به ارزیابی این فرضیه می پردازد که نظامیان مصر و گروههای مخالف، اخوانالمسلمین را به عنوان عامل بی ثباتی و رواج تفرقه در بین گروه های اسلامگرا تلقی میکردند و به همین دلیل مانع قدرتگیری این گروه میشدند. این تلقی گروههای مخالف از اخوان اصلیترین عامل شکست اخوان در کنار دلایل ساختاری دیگر پس از دستیابی به قدرت در 2111م است.
کلید واژگان :انقلاب مصر؛ اخوان المسلمین؛ بهار عربی؛ سازهانگاری.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک