امروزه بسیاری از دانشمندان توسعه روستايي تأکید نمود هاند که برای دستیابی به امنیت غذایی و پیشرفت جوامع محلي، الزامي است که اقشار مختلف کشاورزان در قالب گروهها و تشک لهای مختلف محلي سازمان یابند. تعاوني انجمني مستقل و متشكل از افرادي است كه به طور داوطلبانه براي تأمين نيازهاي مشترك اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي اعضاء تأسيس شده و فعاليت خود را با مشاركت و با مديريتي دموكراتيك به اجراء در م يآورد. تعاون یهای تولید روستايي به کشاورزان خرد هپا کمک م یکنند تا ظرفیت تولیدی و بازاررسانی خود را بالا ببرند. اين تشك لها قدرت چان هزنی بهر هبرداران را افزایش داده و هزین ههای مربوط به تولید، حمل و نقل، بازاریابی و فرآوری محصول را کاهش م يدهند. به اين ترتيب، تعاون يها يك اهرم مناسب براي توسعه اقتصادي هستند كه م يتوانند همگام با سياس تهاي دولت، در بهبود شرايط و وضعيت اقتصاد ي اجتماعي مردم مؤثر باشند و هزين ههاي دولت را كاهش دهند. در جوامع كشاورزي و روستايي ايران نظام بهر هبرداري دهقاني و خرده مالكي، مشكلات متعددي را از يك سو براي توليدكنندگان و از سوي ديگر براي دولت به همراه داشته است. به گون هاي كه تنها 37 درصد اراضي كشاورزي كشور، در اختيار 86 درصد بهر هبرداران قرار دارد. لذا پراكندگي و كوچك بودن اراضي مزروعي كيي از معضلات اصلي سد راه توسعه بخش كشاورزي ايران به ويژه در مناطق محروم و دور از مركز به شمار م يرود. همچنین بسياري از ظرفي تهاي بخش كشاورزي كشور شكوفا نم يگردد و از اين رهگذر، ضرر و زيان قابل توجهي به كشاورزان وارد م يآيد. لذا این مقاله که به روش مروری و با استفاده از منابع کتابخانه ای، اسناد و سایت های معتبر اینترنتی تهیه شده است، تلاش دارد مفاهیم، اهمیت و ضرورت شرک تهای تعاونی در بخش کشاورزی را بررسی، و در پایان راهکارها و پیشنهادهایی کاربردی ارائه نماید.
کلید واژگان :تعاونی تولید روستایی، کشاورزی، توسعه.
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک