چکیده :

گونه استبرق( Calotropis procera)يك درختچه دائمي سازگار با مناطق خشك است كه به طور وسيعي در عمليات احياء مناطق بياباني مورد استفاده قرار ميگيرد. بذر استبرق در شرايط طبيعي از جوانه زني كمي برخوردار است. جوانه زني بذر و استقرار گياهچه يك مرحله بحراني براي بقاي گياه مي باشد. به منظور بررسي تاثير عامل شوري بر جوانه زني بذر استبرق، آزمايش جوانه زني در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با آرايش فاكتوريل درچهار تكرار انجام شد، كه در آن عامل شوري (دو نمك كلريد سديم و كلريدكلسيم به نسبت 5 به 1) در پنج سطح (صفر،0.01, 0.05, 0.1- , 0.15- مگا پاسكال) بود و در سطوح بدون پيش تيمار و با پيش تيمار آزمايش گرديد. شوري (كلريد سديم) تاثير بسيار معني داري بر درصد جوانه زني داشت. با افزايش شوري، درصد و جوانه زني و طول گياهچه كاهش يافت. درصد جوانه زني بذر استبرق در سطح شاهد بدون نمك 99 درصد و در سطح شوري0.01- مگاپاسكال 80 درصد و در سطح شوري 0.05-مگا پاسكال 55 درصد بود و با افزايش نمك به تدريج درسطح شوري 0.1- , 0.15-مگاپاسكال به صفر رسيد. پيش تيمار با كلريد سديم و كلريد كلسيم (0.1-مگا پاسكال) در مدت چهار روز تاثير بسيار معني داري بر درصد جوانه زني داشت. پيش تيمار مخصوصاً در 05.0-مگاپاسكال سرعت جوانه زني و طول گياهچه را افزايش داد، اما با كاهش پتانسيل اسمزي كليه صفات جوانه زني كاهش يافت.

کلید واژگان :

كلريد سديم، كلريد كلسيم، پيش تيمار، وزن خشك گياهچه



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک