بررسی راهکارهای توانمند سازی خطوط اتوبوس رانی تندرو (BRT) شهر اصفهان با استفاده از تحلیل SWOT

حمل و نقل به دو دليل عمده مورد علاقه جغرافي دانان است. اول اينكه زيرساخت ها، ترمينال ها، تجهيزات و شبكه هاي حمل و نقل مكان هاي قابل توجهي را در فضاي جغرافيايي اشغال كرده اند و پايه هاي اصلي سيستم فضاي پيچيده را تشكيل داده اند. دوم از انجائي كه جغرافي دانان به دنبال تشريح و تبيين روابط فضايي هستند، در اين ميان شبكه ها نيز به طور خاص مورد علاقه جغرافي دانان هستند زيرا اين شبكه ها هستند كه روابط متقابل فضايي را ممكن مي سازند. يك مدل حمل و نقل ايده آل مدلي است كه لحظه اي بوده ظرفيت نامحدود داشته باشد و هميشه نيز در دسترس باشد كه با ديد جغرافيايي هدف اصلي حمل و نقل غلبه بر فضاست. فضايي كه بوسيله انواع مختلفي از محدوديت هاي طبيعي و انساني مانند فاصله، زمان، تقسيمات مديريتي و توپوگرافي شكل يافته است. از اين رو اين سؤال پيش مي آيد كه با چه مدلي مي توان با بهترين شكل فضا را تحليل و بررسي كرده و با شناخت پتانسيل ها و محدوديت ها بهترين برنامه ريزي براي استفاده بهتر از فضا بهره برد. به اين منظور پژوهش حاضر با استفاده از روش پيمايش مطالعات ميداني و تعيين نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهديد به روش SWOT به ارائه استراتژي و راهبرد در جهت بهبود حمل و نقل عمومي BRT شهر اصفهان مي پردازیم. تجزيه و تحليل ها نشان داده كه سيستم اتوبوس هاي BRT در اصفهان نوپا بوده و از آستانه آسيب پذيري بسيار بالايي به علت كمبود امكانات و زيرساختارهاي زيربنايي حمل و نقل در شهر اصفهان برخوردار بوده، كه نيازمند بازنگري و ارائه سياست هاي مناسب در جهت رفع محدوديت ها و تقويت مزيت هاي موجود مي باشد.

سيستم حمل و نقل عموميBRT، تحليل عوامل استراتژيك،حجم سفر،جابجايي سفر ،شهر ،کلانشهر اصفهان ، تحلیل SWOT .