بررسي میزان تحقق طرح جامع شهر قزوین ( سال 1386) با تكيه بر ارزيابي عملكرد كميسيون طرح تفصيلي ( 1377 الي 1386)

يکی از مشکلات اصلی در برنامه ريزی شهری در ایران عدم اجرای کامل طرح جامع که دارای مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری وزارت مسکن و شهرسازی می باشد. اين مشکل باعث شده که شهرها از يک رشد ناموزون و بدون برنامه ای برخوردار شود، که خود مشکلات عديده ای ترافيکی، زيست محيطی، آلودگی، اجتماعی ، کمبود خدمات، بر هم زدن سيمای شهر و ... را منجر می شود. اهداف این پژوهش شامل بررسی وضعیت فیزیکی و کالبدی موجود شهر قزوین، بررسی سرانه ها و کاربری های موجود در طرح جامع شهر قزوین و بررسی نحوه تهیه طرح ها و مراحل تصویب و همچنین بررسی مشکلات ناشی از سازمان های اجرا کننده طرح می باشد. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بر مبنای مطالعات ميداني و كتابخانه اي مي باشد. و در نتیجه می توان گفت که خطاهاي آماري و برآورد هاي غلط از تحولات جمعيتي و اقتصادي در شهر از مشكلات عمده طرح جامع است. از نتايج اين امر طبيعتا تغييرات زياد در كميسيون هاي ماده 5 توسط مسئولين محلي است كه سعي دارند طرح ها را منطبق با نياز هاي روز گردانند. در حالي كه دولت بيشترين اراضي ملي و دولتي در شهر ها را در جهت تامين مسكن مورد نياز با قيمت پايين به بخش هايي از مردم واگذار مي نمود، خريد و تملك اراضي خدماتي در كليه شهرها امكانپذير نگرديد., و همچنین مهمترين دلائل عدم تحقق طرح جامع شهر قزوین بیان شد که شايد بتوان يكي از بزرگترين عوامل عدم تحقق پيش‌بيني‌هاي طرح جامع شهر قزوین براي سطوح خدماتي شهرها را اين مسئله ذكر كرد. و در نهایت در مورد فرآیند تهیه و تصویب طرح ها و همچین روند اجرای طرح ها پیشنهادات و راهکارهایی ارائه گردید.

شهر، برنامه ریزی شهری، طرح جامع، طرح تفضیلی، عملکرد کمیسیون، شهر قزوین .