مدل ها و راهکارهای پیشگیری از آسیب های اجتماعی

مقدمه: آسیب های اجتماعی به هر عمل فردی یا جمعی اطلاق می‌شود که در چارچوب اصول اخلاقی و قواعد جامعه قرار نمی‌گیرد. در پژوهش حاضر ضمن تبیین مفهوم آسیب اجتماعی و انواع آسیب های اجتماعی رایج و نوپدید، به بررسی تفصیلی مدل های مختلفی از آسیب های اجتماعی از جمله مدل ویلسون، کاساردا و کلیفورد شاو پرداخته است. روش: این پژوهش از نوع مروری -کتابخانه ای و با استناد به یافته های نظری و پژوهشی پیشین انجام شده است. یافته ها: مدل ویلسون دور بودن از امکانات شهری، اشتغال های با مهارت پایین و مهاجرت های پشت سر هم طبقه متوسط را عامل موثر در نابسامانی اجتماعی می داند. براساس مدل کاساردا، عمومی ترین شاخص نابسامانی اجتماعی، اندازه گیری درصد رسمی فقر در محدوده داده شده یک شهر است. کاساردا همچنین تأکید دارد که علاوه بر فقر، نابسامانی اجتماعی با آسیب شناسی شرایط اجتماعی نیز ارتباط دارد؛ یعنی درست مانند خصوصیات نابسامانی اجتماعی که توسط ویلسون در نظر گرفته شده بود. و مدل کلیفورد شاو که جرائم شهری را تحت تأثیر فضای مناطق خاص شهری می داند. بحث و نتیجه گیری: درنهایت براساس مرور مدل های نظری، در مطالعه حاضر پیشنهاداتی تحت عنوان، روش های پیشگیری از وقوع آسیب های اجتماعی بیان شده است که به نقش خانواده، سازمان های مردمی و همچنین سازمان های آموزشی اشاره دارد و تدوین اموری که می تواند نقش موثری در این موضوع داشته باشد.

آسیب های اجتماعی، جرم، مدل های پیشگیری، مشارکت مردمی، همکاری بین بخشی.