امروزه مدیریت سازمان از پیچیدگی فراوانی برخوردار است؛ زیرا عوامل درونی و بیرونی بسیار زیادی وجود دارد که سازمان را تحت تأثیر خود قرار میدهد. این پژوهش، سبک مدیریت تحولگرا را به عنوان یک عامل مهم و اثرگذار در مدیریت سازمان معرفی نموده و نقش آن را در بهبود رضایت شغلی کارکنان مورد بررسی قرار داده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی، همبستگی و پیمایشی محسوب میگردد. از ابزار پرسشنامهی استاندارد مدیریت تحولگرا سوناز(1393) و پرسشنامهی استاندارد رضایت شغلی مینه سوتا استفاده شده است. جامعهی آماری این پژوهش، شامل کلیهی کارکنان ستاد فرماندهی و پلیسهای تخصصی انتظامی استان گلستان بوده که نمونهی آماری بر اساس فرمول کوکران؛ 214 نفر میباشد. در این مطالعه، از آزمونهای توصیفی، آزمون ضریب همبستگی پیرسون، ضریب رگرسیون و آنالیز واریانس و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج آزمون نشان میدهد که مدیریت تحولگرا تأثیر مستقیم بر رضایت شغلی دارد. همچنین بر اساس آزمون فریدمن، انگیزش فکری با ضریب 21/2 در اولویت اول قرار دارد، در نتیجه بیشترین رابطه را با رضایت شغلی کارکنان دارد و در ادامه ملاحظهی فردی با ضریب 14/2 در اولویت دوم و مدیریت کاریزماتیک با ضریب 65/1 در رتبهی سوم و پایانی قرار دارد؛ در نتیجه کمترین رابطه را با رضایت شغلی کارکنان در ناجا دارد.
کلید واژگان :مدیریت تحولگرا؛ رضایت شغلی؛ کارکنان؛ گلستان
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک