یکی از اضلاع مثلث اندیشه ای غرب در عهد یونان باستان، افلاطون- استاد ارسطو و شاگرد سقراط- است. افلاطون در نظام فکری خود متمایل به سبکی از شهود و اندیشه اشراقی است و از حیث روشی با ارسطو اختلافاتی دارد تا آنجا که این جمله ارسطو مشهور است که: من استادم افلاطون را دوست دارم؛ اما حقیقت را از وی بیشتر دوست می دارم.
