نقد جامعه‌شناختی اشعار اعتراضی سُمَیسِر

جنگ، اختلاف، ظلم و... از حقایق سدۀ پنجم هجری در سرزمین اندلس است که باعث ظهور نوعی ادبیات اعتراضی و مقاوم در برابر شرایط ناگوار سیاسی و اجتماعی محیط گردید. نمونه‌ای از شاعران این دوره، سمیسر است که با واقع‌بینی و درک شرایط محیط خود و با هدف حفظ آرمان‌های حقیقی اسلامی در جامعۀ خود، از طریق اشعار هجو و انتقادی به نقد اوضاع سیاسی و اجتماعی روزگار خود پرداخته است. اشعار وی سراسر خشم، اعتراض و انتقاد از جامعه و سیاست حاکمان وقت است و نیز با سرودن اشعاری از نوع «شعرِ آشوب» با پرخاشگری، مردم شهرش را به‌خاطر حسادت مورد انتقاد قرار می‌دهد. روش پژوهش حاضر توصیفی‌تحلیلی و با رویکرد جامعه‌شناسانه است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد مفهوم انتقاد و پایداری در شعر و ادبیات این دوره به داشتن حمیت و غیرت دینی، روحیه، احساس و عواطف انسانی و میهنی شاعر برمی‌گردد و شعر وی نمونۀ والایی از انتقاد و پایداری این دوره می‌باشد. نیز شاعر در اشعار خود در قالب هجو، با زبانی ساده ولی با نگاهی نقادانه و از سوز دل، شکوائیۀ خود را از جامعه و روزگار خود به تصویر می‌کشد و با آگاهی از مسائل سیاسی و دینی جامعۀ خود به مقابله با فساد، ظلم، فتنه و خیانت به مسلمانان برمی‌خیزد

نقد جامعه‌شناختی شعر اعتراض هجو اندلس سمیسر