بررسی نقشمایه‌های هندسی دوره قاجار در هویت‌بخشی به گرافیک محیطی معاصر (مطالعه‌ی موردی مسجد و مدرسه سپهسالار تهران)

هویت‌بخشی به یک شی بیان کننده ارزش و چیستی در ویژگی‌های آن پدیده است. در واقع هر پدیده که در نگاه عموم، بی‌هویت جلوه می‌کند به معنی عدم تعلق آن و در تعارض بودن با هویت جمعی است. در دوره معاصر به خصوص سال‌های اخیر، به مقوله مهم هویت توجهی نشده است و تحت تاثیر الگوهای غربی قرار گرفته است. بحران هویت در ایران باعث شده تا شهرها فاقد ظاهر منحصر به فرد، نمادها و شاخص‌های غرور آفرین، عناصر تداعی کننده فرهنگ و تاریخ سرزمین، زمینه‌ساز رویداد‌های اجتماعی و همبستگی‌های اجتماعی باشد. این پژوهش سعی دارد با تکیه بر خلاقیت و ذوق هنری و دانش و تجربه ایرانی با ایجاد هویت، هم باعث لذت بردن مردم از زندگی در شهر شود و هم در آن احساس اعتبار کنند، برای مکان زندگیشان احترام قائل شوند و مایل به ترک شهر خود نباشند. روش ارائه این پژوهش توصیفی -تحلیلی، که با استفاده از تحقیقات کتابخانه‌ای و مشاهده‌ای انجام شده است. تلاش برای تقویت حس تعلق و هویت‌بخشی به طراحی گرافیک محیطی با بررسی و بهره‌گیری از نقوش سنتی و اصیل ایرانی هنر قاجار، و ایجاد یک موقعیت آشنا و حتی جدید در فضای شهری، هدفی است که در این پژوهش دنبال شده است.

نقشمایه، قاجار، هویت، گرافیک محیطی.