تاثير فلزات سنگين بر شاخصهای جوانهزنی و قدرت بذر ذرت تحت شرايط آزمايشگاهی

به منظور مطالعه تأثیر فلزات سنگین بر جوانه زنی ذرت آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی در سال 1391 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل فلزات سنگین نیترات بیسموت (Bismuth)، نیترات کادمیوم (Cadmium) و نیترات سرب (PbNO3) در غلظت های 50، 200، 350، 500 و 1000 میلی گرم بر لیتر بود. نتایج نشان داد، فلزات سنگین در سطح 1 درصد بر جوانه¬زنی و قدرت بذر ذرت تأثیر معنی داری داشت. سطوح پایین فلزات موجب افزایش درصد جوانه¬زنی (از 93% به 98% در نیترات سرب و از 93% به 97% در نیترات بیسموت و از 94% به 96% در کادمیوم) و قدرت بذر (از 1200 به 1606 در نیترات بیسموت و از 1568 به 1592 در نیترات سرب) شده ولی سطوح بالا سبب کاهش مقدار آن‌ها شد. در بین شاخص¬های سرعت جوانه‌زنی تنها ضریب سرعت جوانه¬زنی (CVG) در سطح 5 درصد و سرعت جوانه¬زنی روزانه (DGS) در سطح 1 درصد و در بین شاخص‌های زمان جوانه‌زنی متوسط زمان جوانه¬زنی (MTG)، در سطح 5 درصد و متوسط زمان جوانه¬زنی روزانه (MDG) و متوسط زمان لازم برای رسیدن به 90% جوانه¬زنی در سطح 1 درصد تحت تأثیر فلزات سنگین قرار گرفت. با افزایش غلظت فلزات سنگین CVG، R50، MDG کاهش و DGS، MTG و D90 افزایش یافتند. یکنواختی جوانه‌زنی (CU) تنها صفتی است که در بین شاخص‌های کیفیت جوانه‌زنی تحت تأثیر فلزات سنگین قرار گرفت و با افزایش غلظت فلزات عدد یکنواختی افزایش یافته که این نشان‌دهنده کاهش یکنواختی است. معادلات رگرسیونی نیز نشان داد تغییرات DGS، MTG، D90 و CU با درصد جوانه زنی و قدرت بذر معنی دار بود؛ و تغییرات DGS و MDG بیش‌ترین سهم را در پیش‌بینی قدرت و درصد جوانه زنی به خود اختصاص داد که نشان‌دهنده نقش بهتر این صفات در تعیین و ارزیابی قدرت بذر ذرت است.

جوانه زنی، نیترات بیسموت، نیترات کادمیوم، ذرت.