در دو دهه‌ی اخیر در پرتو نهضت روان¬شناسی مثبت‌گرا تحول جدیدی در عرصه نظریه‌پردازی و کاربرد مدیریت و رهبری سازمان صورت گرفته است، که از آن به‌عنوان مثبت‌گرایی یادکرده می‌شود. این پارادایم جدید چشم انداز جدیدی را در در خصوص تفکر و عمل مدیریت و رهبری سازمان و سرمایه‌های انسانی آن گشوده است. به ویژه وجود دامنه غنی نظریه¬ها، پژوهش¬ها و مداخلات سازمانی و همچنین وجود ابزارهای سنجش معتبر باعث محبوبیت و مشروعیت فزاینده¬ی پارادایم مثبت¬گرایی درکار، به عنوان یک رویکرد علمی شده است. با توجه به کمبود ادبیات در خصوص چیستی ماهیت، و چرایی مثبت¬گرایی و همچنین وجود یک سری باورهای غلطی که بعضاً پیرامون این رویکرد وجود دارد، از جمله اهداف اولیه¬ی نگارش مقاله حاضر، بیان مشروعیت مثبت گرایی به عنوان یک رویکرد علمی است. در ادامه نیز به ذکر تاریخچه، تعریف و پیامدهای مثبت گرایی در کار پرداخته خواهد شد و در انتها نیز پیشنهادهایی برای رفع چالش¬های پیرامون توسعه و کابرد چشم انداز مثبت¬گرایی در سازمان¬های ایرانی ارائه شده است.
کلید واژگان :مثبت¬گرایی، تفکر مثبت، روان¬شناسی مثبت¬گرا، روان¬شناسی سازمانی مثبت¬گرا، نظریه سازمان و مدیریت.
ارزش ریالی : 150000 ریال
با پرداخت الکترونیک