در فرآيند تغيير الگوي زندگي جوامع روستايي متاثر از گسترش شهرنشيني در دهههاي اخير و تغيير در نوع و دامنه روابط متقابل شهر و روستا در ايران، دورنماي عظيمي از تحولات وسيع در نحوه زندگي، مناسبات اجتماعي و اقتصادي روستاييان همراه با احساس نياز به تامين مفهوم سرزندگي در جوامع روستايي البته با ماهيتي متفاوت در مقايسه با يك سكونتگاه شهري، در جريان است. از اينرو تحقيق حاضر به بررسي اثربخشي طرح هادي روستايي در آفرينش سكونتگاههاي روستايي سرزنده مطابق با خواستهها و نيازهاي واقعي ساكنان اين جوامع پرداختهاست. اين پژوهش، از نوع كاربردي و روش آن توصيفي ـ پيمايشي است. جامعه آماري اين تحقيق سه روستاي داراي طرح هادي و سه روستاي فاقد طرح هادي، واقع در دهستان غني بيگلو در شهرستان زنجان را تشكيل ميدهند. روش گرداوري اطلاعات بهصورت كتابخانهاي و ميداني و روش تجزيهوتحليل آن ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي صورت گرفتهاست. نتايج تحقيق نشان ميدهد، اجراي طرح هادي به بهبود و ايجاد پيشرفت كمي و كيفي مولفههاي سرزندگي بهويژه وضعيت كالبدي روستاهاي مورد مطالعه انجاميدهاست.
کلید واژگان :سرزندگي، توسعه روستايي، برنامه ريزي كالبدي، طرح هادي، شهرستان زنجان
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک