وحي؛ کلام پروردگار و به فرموده قرآن کريم، کلامي ثقيل و سنگين است. يکي از ابعاد ثقل وحي، سنگيني آن بر وجود مبارک پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) به سبب بروز حالاتي از قبيل انقطاع از دنيا که در تعابير برخي صحابه اغما ناميده شده است و ريزش عرق و غيره در ايشان مي باشد. بروز اين حالات شايد اين گمان را ايجاد نمايد که آن حضرت، آمادگي و ظرفيت دريافت وحي را نداشته اند، اما با توجه به رواياتي از معصومين (ع) که بروز حالت اغما را مختص به نزول وحي به صورت مستقيم و بدون وساطت جبرئيل دانسته و آياتي از قرآن کريم که حاکي از عظمت کلام بي واسطه خداوند است جايي براي اين اشکال نمي ماند. زيرا انسان هر اندازه هم که قوي باشد در برابر قوي تر از خود توان محدودش را از دست مي دهد. البته مبالغه هايي هم در برخي از روايات رسيده از صحابه در مورد حالات پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم)، هنگام نزول وحي وجود دارد که منطبق با شان ايشان نيست. گرچه برخي حالات و عوارض نزول وحي هم غيرقابل انکار و لازمه اتصال به عالم والا و دريافت وحي مي باشد؛ اما اين مبالغه ها خاورشناسان را به اين اشتباه انداخته که وحي تنها نوعي حالت غش و صرع است، در حالي که صحابه، تنها بر اساس درک مادي خود، اين حالات را در قالب الفاظ و تعابيري بيان کرده اند که در به تصوير کشيدن حقيقت آثار وحي بر روح و جسم رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) عاجز است زيرا عوارض غش و صرع، از قبيل لرزش شديد و فراموشي پس از آن هرگز در رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) مشاهده نشده است بلکه به لطف پروردگار، ايشان موفق شدند کلام وحي را به طور کامل حفظ و به مردم ابلاغ نمايند.
کلید واژگان :پيامبر، وحي، ثقل، برحاء
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک