هدف اصلي اين مطالعه تحليل استخراج و مصرف نفت ايران در چارچوب يك روش غيرخطي اتورگرسيو انتقال ملايم طي سال هاي 1965تا 2013 است. در اين راستا با استفاده از آزمون تراسويرتا، الگوي خطي در برابر الگوي غير خطي مورد آزمون قرار گرفت. مشخص گرديد كه متغير مصرف نفت، كاملاً از يك الگوي خطي پيروي مي كند؛ در حالي كه الگوهاي خطي قادر نيستند متغير استخراج نفت ايران را به خوبي توضيح دهند و بايد از يك الگوي غيرخطي رگرسيون انتقال ملايم نمايي براي مدلسازي آن استفاده نمود. نتايج نشان داد كه مصرف نفت هر دوره از 67درصد مصرف دوره قبل تاثير مي پذيرد و همچنين متغير روند زماني اثر معناداري روي آن دارد. در مدل هاي غيرخطي استخراج نفت، با توجه ميزان استخراج نفت، تاثيرپذيري هر دوره از دوره قبلش متفاوت است ولي به طور كلي مي توان گفت كه با حركت از رژيم پايين به سمت رژيم بالا، اثر دوره قبل كاهش پيدا مي كند.
