اثرات تخریبی حوادث و رویدادهای آب و هوایی و به طور کلی بحران‌های اقلیمی نیازمند راهبرد مدیریتی بهینه در قبل و پس از وقوع بحران است. از این روی پرداختن به راه‌کارها، برنامه‌ها و اصول کاهنده‌ی بحران، آشنایی کامل را با روند فن‌آوری‌های نوین، تجهیزات و علوم مختلف که بخش جدایی ناپذیر مدیرت بحران است، طلب می‌کند. در کشورهای پیشرفته و توسعه‌یافته خط مشی اجرایی سازماندهی بحران بعد از سیاست‌های مدیریت علمی قرار دارد. در حقیقت مدیریت نوین بحران جایگزین مدیریت سنتیِ آشفتگی، در بخشهای مختلف از جامعه شده‌است. به همین دلیل مسئولان آن کشورها در رویارویی با حوادث و بحران‌های متفاوت، به سرعت وارد عمل می‌شوند و بهترین فن‌آوری‌ها و تجهیزات روز را در کنار راه‌کارهای مدیریتی خود، به‌کار می‌بندد و این عاملی برای کاهش تنش و نا به سامانی‌های شروع یا بعد از وقوع بحران است و عملا درآماده‌سازی دیدگاه‌ها و افزایش اطلاع‌رسانیِ دستاوردهای صنعتی و فن‌آوری‌های مدرن در جامعه جلودار هستند که این امر را بر خلاف مدیریت سنتی یکی از اهداف مهم و پایه در پیشگیری و هدایت نوین بحران می‌دانند. در واقع رویکرد سنتی فقط بر جنبه‌ی مقاوم‌سازی ساختارها در مدیریت بحران تمرکز دارد و با مدیریت فن‌آوری‌های نوین قبل از بحران فاصله‌ی زیادی دارد. بنابراین دیدگاه سنتی ِمدیریت بحران در کشورهای در حال توسعه نیز باید کنار گذارده شود و جنبه‌های نوین علمی مدیریت بحران مطرح و به کارگرفته شود.
کلید واژگان :مدیریت بحران‌های اقلیمی، بحران در پزشکی، یونیزاسیون تروپوسفر، لایه‌نشانی، انباشت لایه‌ایکلید واژگان
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک