چکیده :

همواره فناوری اطلاعات، نقش بسیار مهمی در حوزه‌های مختلف داشته است. یکی از حوزه‌هایی که با ظهور فناوری اطلاعات، دستخوش تغییر و تحول اساسی گردیده، حوزه آموزش است. در عصر اینترنت، دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی به طور فزاینده‌ای تمایل به ارائه آموزش الکترونیکی دارند. بنابراین جهت برنامه‌ریزی مناسب و بهره‌گیری بیشتر از مزایای این شیوه آموزشی، یک مدل برای سنجش موفقیت سیستم‌های آموزش الکترونیکی ضروری است. ما در این مقاله سعی می‌کنیم به بررسی نقش فناوری اطلاعات در بهبود کیفیت خدمات سیستم آموزش الکترونیکی پرداخته و مدلی برای بیان روابط علی و معلولی بین عوامل حیاتی موفقیت سیستم‌های آموزش الکترونیکی دانشگاهی در این زمینه ارائه نماییم. بدین منظور، در ابتدا با توجه به بررسی ادبیات، چهار دسته اصلی عوامل حیاتی موفقیت عملکرد فناوری اطلاعات مشخص گردید. دسته اول، مربوط به معیارهای اندازه‌گیری کیفیت فنی سیستم است که شامل 16 زیر معیار می‌باشد. دسته دوم معیارهای اندازه‌گیری کیفیت آموزشی است که شش زیر معیار را شامل می‌شود. دسته سوم، معیارهای اندازه‌گیری کیفیت محتوا و اطلاعات است که خود شامل 10 زیر معیار می‌باشد. دسته چهارم نیز مربوط به معیارهای اندازه‌گیری کیفیت خدمات می‌باشد که شامل پنج زیر معیار است. پس از مشخص شدن معیارها و زیرمعیارهای فرعی، با استفاده از روش دی متل خاکستری روابط علی و معلولی بین این عوامل مورد سنجش قرار گرفته و اولویت‌بندی شده‌اند. در نهایت نیز مدل نهایی بیان کننده این روابط ارائه گردیده است.

کلید واژگان :

آموزش الکترونیکی، فناوری اطلاعات، روابط علی و معلولی، بهبود کیفیت خدمات، دی متل خاکستری



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک