ارائه مدلي بمنظور ايجاد همكاريهاي بين‌سازماني ميان دولت، دانشگاه و صنعت

رشد روزافزون رقابت در سطح بین‌المللی، تغییرات سریع تکنولوژیکی، لزوم توجه به افزایش نوآوری، کارایی و ایجاد ثروت در جامعه، ضروري مي‌نمايد كه دولتها بصورتی فعال با دانشگاهها و صنعت همکاری و تعامل بين‌سازماني داشته باشند. اینگونه همکاریها و تعاملات بين‌سازماني می‌تواند مزایای زیادی نظیر پیشرفتهای تکنولوژیکی، كاهش هزینه‌ها، توليد بيشتر دانش و غیره را براي جامعه به همراه داشته باشند. این امر برای دانشگاهها نیز مي‌تواند مزایای زیادی داشته باشد که از جمله آنها می‌توان به منابع مالی مكتسبه ناشی از اجرای پروژه‌های تحقیقاتی، دادن لیسانسها و غیره اشاره کرد. در مجموع، اعتقاد بر این است که چنانچه فعالیتهای همکاری میان دانشگاهها وسازمانها بدرستی و بگونه‌ای اثربخش مدیریت شوند منافع حاصله نیز حداکثر خواهند بود. هدف مقاله حاضر ارائه مدلی بمنظور ایجاد همكاريهاي بين‌سازماني ميان دانشگاه، دولت و صنعت می‌باشد. در راستای دسترسی به هدف مذکور سعي شده است تا ادبيات موضوعي مربوط به همكاريهاي بين‌سازماني ميان دانشگاه، دولت و صنعت، مورد بررسی قرار گرفته، آنگاه ضمن بيان مختصر تعاريف، ابعاد و موضوعات مرتبط با آن، مدلي بمنظور ايجاد همكاريهاي بين‌سازماني ميان آنها توسعه داده شود تا بعنوان مبنايي براي بررسي و مطالعات بيشتر مربوط به موضوع در دنياي واقعي باشد. در پايان، ضمن اشاره مجدد به هدف از نگارش مقاله در قالب جمع‌بندي، نتايج، كاربردهاي مديريتي و جهات تحقيقاتي آينده مربوط به موضوع بمنظور ادامه و پيگيري كار توسط ديگر محققان علاقمند ارائه شده است.

همكاريهاي بين‌سازماني- دولت- دانشگاه- صنعت.