بررسی اثرمتغیرهای کلان اقتصادی بر امنیت غذایی کارکنان اجا

مقدمه: امنيت غذايي به مفهوم دسترسي همه مردم درتمام اوقات به غذاي کافي به منظور زندگي سالم و فعال است. گرچه در ساليان اخير به واسطه رشد چشمگير اقتصادي وضعيت امنيت غذايي در جهان بهبود يافته ولي هنوز افراد زيادي هستند که از سوءتغذيه رنج مي برند. در گذشته تصور مي شد که امنيت غذايي با رشد در توليد غذا تأمين مي¬شود، اما تجربه نشان داد اين ديدگاه صحيح نبوده و بايد براي اين موضوع چاره اي انديشيد. بر اساس نتايج مطالعات امنيت غذايي در سطح بين الملل عوامل مؤثر بر عرضه مواد غذايي شامل ضريب جيني، آزادسازي تجاري، شاخص قيمت مصرف کننده، نرخ ارز و ديگر متغيرهاي موثر بر اين عامل مي باشد. پارامترها و سياست هاي اقتصاد کلان مي توانند بيش از سياست هايي که به طور خاص درجهت بخش هاي غذا و کشاورزي اتخاذ مي شوند، بر امنيت غذايي موثر باشند. مواد و روش ها: بدين منظور در مطالعه حاضر با استفاده از شاخص سطح امنيت غذايي کارکنان اجا مورد محاسبه قرار گرفت و سپس با تحليل داده هاي آماري دروه زماني 1392-1365 و با استفاده از تکنيک هاي اقتصاد سنجي و کاربرد روش خودرگرسيوني توزيعي با وقفه و الگوي تصحيح خطا به بررسي نحوه و نوع تاثيرگذاري برخي از متغيرهاي کلان اقتصادي موثر بر امنيت غذايي کارکنان اجا پرداخته شده است. یافته¬ها (نتایج): بخشي از نتايج تخمين متغيرهاي تعريف شده در مدل بيانگر تاثيرات منفي افزايش ضريب جيني در پروسه زماني کوتاه و بلند مدت بر امنيت غذايي، تاثير منفي افزايش نرخ ارز در کوتاه مدت و بلندمدت بر امنيت غذايي در نمونه مطالعاتي، تاثير مثبت افزايش سطح شاخص قيمت مصرف کننده در کوتاه مدت و تاثير منفي آن در پروسه زماني بلند مدت و تاثيرات منفي و مثبت آزادسازي تجاري بر امنيت غذايي به ترتيب در دوره زماني کوتاه و بلندمدت در نمونه مطالعاتي است.

امنيت غذايي، شاخص ، کارکنان اجا، معادلات رگرسيوني