كيفيت و اثر بخشي مديريت نظام اجرايي، عامل حياتي و مهم در تحقق برنامه هاي توسعه و رفاه ملت ها است. بالا بودن هزينه¬هاي سازماني و تأمين اين هزينه ها از محل منابع معمولي كه روز به روز محدودتر مي شود، از یک طرف و از سوی دیگر، پايين بودن اثر بخشي اين سازمان ها، دولت ها را به اين فكر انداخته است كه تحقق اهداف سازمان را مورد توجه قرار دهند. توجه به نتايج و تحقق اهداف بهبود مستمر كيفيت، مديريت و ارزيابي عملكرد را الزامي مي سازد. در همين راستا مدل هاي تعالي سازماني به عنوان ابزاري قوي در پاسخگويي به اين نياز سازمان ها از موفقيت چشمگيري برخوردار بوده و توانسته اند تا حدود زيادی در آسيب¬شناسي سازماني و تعيين مسير حركت جهت دسترسي به تعالي منابع انساني مورد استفاده قرار گيرند. از این باب مطالعات تئوريكي-تجربي بسياري از كاربرد EFQM در ارزيابي عملكرد سازمان ها صورت گرفته است و نتایج جالب توجهی نيز بدست آمده است. بدین منظور، مطالعه چنين تحقيقاتي ضرورت می یابد. در مقاله حاضر، با هدف تشريح و تبيين نتايج مطالعات و تحقيقات تئوريكي- تجربي مربوط به EFQM، به ارائه آنها پرداخته شد. مقايسه تئوريكي ميان آنها در قالب شباهت ها و تفاوت های مطالعات صورت گرفت. در پايان مقاله، موارد مذكور جمعبندي شده، بحث‌ونتيجه‌گيري، کاربردهای مدیریتی و پيشنهادات مرتبط با آن جهت پيگيري تحقيقات مشابه در آينده ارائه شد.
کلید واژگان :تئوريكي- تجربي- EFQM - ارزيابي عملكرد
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک